De geschiedenis van kickboksen
De Internationale Federatie van Kickboks Staten en de Nederlandse Hippische Federatie sanctioneren en sponsoren deze vorm van vechtkunst over de hele wereld. De Nederlanders kickboksen al sinds de 8e eeuw, met militaire wortels hebben we het dan over de 8e en 9e eeuw. Er is zelfs bewijs dat de toenmalige vechttechnieken (kata) en trainingsmethoden werden gebruikt. Pas in het begin van de 20e eeuw werd het kickboksen in westerse stijl (zwaardere gewichten) vermengd met slechts enkele Nederlanders die de voorkeur gaven aan de meer traditionele Japanse stijl. Sinds de jaren ’60 won deze mengeling (van kickboksen en karate in Japanse stijl) aan populariteit in Nederland. Al snel verhuisde het kickboksen in de jaren ’70 naar de Verenigde Staten waar de Mc-eigenaar de sport met veel succes promootte. Voornamelijk werd er tegen elkaar gevochten, maar er werd in deze tijd ook deelgenomen aan wedstrijden tegen Japanse karateka.
Het laatste keerpunt in de geschiedenis van het kickboksen was aan het eind van de jaren 80, toen Amerikaanse kickboks beoefenaars en beoefenaars naar Japan vlogen om hun belangen te beschermen. Hun eerste uitstapje in de Japanse onderverdelingen van het kickboksen gedurende deze tijd was getiteld Bushido: Manohi Hawk-Ho, wat vertaald kan worden als “Weg van de Krijger”. Het werd gemaakt om de technieken van het Japanse kickboksen te verenigen in één volledig en geschikt formaat. Het tweede wat deze wedstrijd deed was ervoor zorgen dat de sport het label “Kickboksen” kreeg, hoewel het toen niet zo was, noch ooit als “kickboksen” werd beschouwd. Daarmee begon het verward te worden op de Amerikaanse markt. In de toekomst zouden meer Amerikaanse vechters de rangen van de internationale concurrenten vervoegen. Individuen die tot dan toe deelnamen aan een lokale zelfverdedigingsklas in Nederland begonnen kickboksen in het buitenland te volgen en nu is het veel populairder in plaatsen zoals Japan.
Bij het begin van de 21e eeuw hadden de Japanners geen andere keuze dan de manier waarop zij hun vechters trainden volledig te herzien. Al snel kwam er een Quest-commissie om ervoor te zorgen dat het kickboksen goed werd begeleid en dat het zich volledig kon ontwikkelen als een internationaal erkende sport.
Met deze periode als aftrap verdubbelde het aantal medailles in het Aziatische kickboksen in de volgende 10 jaar. Dit werd gevolgd door de verschijning van reuze handschoenen, gezichtshandschoenen, en duurzame gewichten, die werden ontworpen om de vechters te beschermen tegen ernstige verwondingen. Trouw aan hun oorsprong werden zij ook gemaakt om schade aan de concurrenten te beperken (deze gewichten waren nog niet officieel tot 1979).